Σήμερα ψηφίζεται το νομοσχέδιο στη Βουλή, που χτυπάει τη ζωή, τη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών του ελληνικού λαού. Αντί η κυβέρνηση να ασχοληθεί με το πώς θα ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη, με ασφάλεια, με καλυμμένα τα εκπαιδευτικά κενά, με το πώς θα καλυφθούν τα μορφωτικά κενά των παιδιών μετά από δυο χρόνια που τα σχολεία ανοιγοκλείνουν, ασχολείται με το πώς θα υποβαθμίσει, πώς θα εμπορευματοποιήσει παραπέρα την Παιδεία, πώς θα βάλει νέους ταξικούς φραγμούς.
Ο δρόμος που ακολουθεί αυτή αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είναι αδιέξοδος. Και είναι αυτός που μας έφερε ως εδώ. Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να εμπιστευτεί και αυτή την κυβέρνηση αλλά και την προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει αποδεδειχθεί πια ότι το να συνεχίσουμε στον δρόμο της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, δε θα λύσει τα προβλήματα. Εδώ και χρόνια οι γονείς παλεύουν να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους, πληρώνοντας ξανά και ξανά και για όλο και περισσότερες δραστηριότητες. Και η ψαλίδα δεν κλείνει, αντίθετα συνεχώς μεγαλώνει. Η πείρα από τις χώρες που ήδη εφαρμόζεται η κατηγοριοποίηση έχει δείξει ότι το να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο της κατηγοριοποίησης των σχολείων και των μαθητών θα υποβαθμίσει το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών μας, των μαθητών μας.
Εδώ και χρόνια, σιγά - σιγά, οι κοινωνικοί φραγμοί στη μόρφωση εντείνονται. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι το να συνεχίσουμε στον μονόπλευρο δρόμο του σχολείου των δεξιοτήτων θα κάνει τους μαθητές να αποκτήσουν κριτική σκέψη. Εδώ και χρόνια, τα σχολικά βιβλία έχουν γραφτεί με αυτόν ακριβώς τον προσανατολισμό και η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή. Και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι.
Αυτό το νομοσχέδιό είναι μνημείο σκοταδισμού. Δεν έχει καμία σχέση με το σύγχρονο, το ουσιαστικά αναβαθμισμένο σχολείο. Δεν δίνει απάντηση στην αγωνία του εκπαιδευτικού να κάνει καλύτερο το μάθημά του. Τον μετατρέπει σε άβουλο υπάλληλο, που θα τρέμει μήπως πει κάτι παραπάνω ή κάτι διαφορετικό από αυτά που επιβάλλουν τα αντιδραστικά, αντιεπιστημονικά βιβλία και προγράμματα. Το νομοσχέδιο δεν δίνει απάντηση στο άγχος των γονιών να δουν τα παιδιά τους να προκόβουν. Τους αποκλείει ακόμα περισσότερο από το να έχουν λόγο για τα ζητήματα του σχολείου, στο σχολικό συμβούλιο. Αλλά από την άλλη, τους ζητά να βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Το νομοσχέδιο δεν δίνει απάντηση στην ανάγκη των μαθητών να δημιουργήσουν, να εκφραστούν, να ανοίξουν τα φτερά τους. Τους κόβει τα φτερά και βάζει ταμπέλες σε σχολεία, τάξεις και μαθητές, από την πιο τρυφερή ηλικία. Η κυβέρνησηφοβάται την πρόοδο, την καινοτομία αλλά και την πραγματική αριστεία των πολλών. Γιατί πραγματική αριστεία υπάρχει όταν είναι μόνο των πολλών και πραγματικά ξεχωριστών
Το ΚΚΕ θα είναι η φωνή που θα είναι εδώ και σε θέση μάχης. Θα ενημερώνει, θα οργανώνει, θα πρωτοστατεί στους αγώνες για να μην περνάνε και να μην εφαρμόζονται στη ζωή τα απαράδεκτα νομοσχέδιά.
