Του Βασίλη Ζώη, υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου με την «Ελληνική Αυγή για την Πελοπόννησο»
Στα διοικητικά όρια των νομών Αργολίδας-Αρκαδίας στην θέση
«Ανάβαλος» αναβλύζουν μέσα από την θάλασσα τεράστιες ποσότητες
νερού-περισσότερα από 10κυβ. μέτρα/δευτερόλεπτο!!- η ποιότητα του οποίου το
καθιστά κατάλληλο για άρδευση
καλλιεργειών. Επί του καθεστώτος της 21ης Απριλίου έγινε η πρώτη-και
μοναδική δυστυχώς-σοβαρή προσπάθεια προκειμένου να υπάρξει εκμετάλλευση του
υδάτινου όγκου επ’ ωφελεία των αγροτών της Αργολίδας, μέσα από την δημιουργία
φράγματος στην περιοχή, αντλιοστασίου και δικτύου που αρχικά θα παρείχε νερό στις
περιοχές του λεγόμενου «Αργολικού κάμπου».
Τα οφέλη για τις καλλιέργειες και την ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής από την άρδευση μέσω του Αναβάλου είναι όχι απλά προφανή αλλά αποτελούν και αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξης αυτής κάθε αυτής της πρωτογενούς παραγωγής σε ένα αγροτικό νομό. Θα περίμενε κανείς από το 1974 μέχρι και σήμερα να έχει γίνει το αυτονόητο, δηλαδή ένα δίκτυο που να παρέχει τις ανεξάντλητες ποσότητες νερού του Αναβάλου σε όλη την Αργολίδα , ειδικότερα στις περιοχές της Επιδαύρου και της Ερμιονίδας, οι οποίες και διαχρονικά αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα.
Τα οφέλη για τις καλλιέργειες και την ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής από την άρδευση μέσω του Αναβάλου είναι όχι απλά προφανή αλλά αποτελούν και αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξης αυτής κάθε αυτής της πρωτογενούς παραγωγής σε ένα αγροτικό νομό. Θα περίμενε κανείς από το 1974 μέχρι και σήμερα να έχει γίνει το αυτονόητο, δηλαδή ένα δίκτυο που να παρέχει τις ανεξάντλητες ποσότητες νερού του Αναβάλου σε όλη την Αργολίδα , ειδικότερα στις περιοχές της Επιδαύρου και της Ερμιονίδας, οι οποίες και διαχρονικά αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα.








.jpg)







